Als boswachter ben je continu bezig om de natuur zo mooi te houden als zij is, stukken te verbeteren in natuurkwaliteit en voor bezoekers alle voorzieningen te onderhouden. Soms zitten daar puzzelopgaven tussen, welke keuze is de beste? En ook als boswachter heb je wel eens een dag dat niet alles er even positief uit lijkt te zien, dat je het even niet weet.

Wat dan een goede opvrolijker is, is de herfstbitterling. Stap op je fiets en trap even door, je moet wel een heel aantal duinrijen over. Maar dan, aan het eind van het fietspad door Duin en Kruidberg of langs het fietspad van Groot Olmen naar strandslag Kattendel, word je beloond: knalgele herfstzonnetjes.

De duinvalleien die ’s winters nat zijn of onder water staan en ’s zomers droog staan, zijn hun plek.

Herfstbitterling heeft een kalkrijke zandbodem nodig om in te groeien. Door het stuivende zand in de Noordwest natuurkern wordt kalkrijkzand verder het gebied in gebracht. Hiermee worden meer stukken duinvallei geschikt voor deze plant. In heel Europa zijn maar heel weinig van dit soort duinvalleien. Als ik de herfstzonnetjes zie, word ik elke keer weer blij en trots!

Tekst en beeld Jowien van der Vegte, Boswachter Natuurmonumenten