Op een koude winternacht in december na een dag regen was er een hele bijzonder volle maan. Het koud en ik voelde dat het zand bevroren was en dat het knarste onder mijn voeten. Uiteindelijk werd het helemaal helder met een prachtige volle maan. Genieten!

Als tegenhanger van haar kantoorbaan bij een bank geeft Astrid Weijers in haar vrije tijd natuurexcursies voor kinderen en volwassenen, ook kinderen die het van huis uit niet zo meekrijgen. De excursies variëren van ochtendexcursies tot volle maanwandelingen. In 2017 rondde Astrid de IVN natuurgidsenopleiding af en werd zij schoolgids, zo maakte zij kennis met Nationaal Park Zuid-Kennemerland.

Hoewel Astrid in de Haarlemmermeer woont en dus wat verder weg, is Astrid heel regelmatig te vinden in Nationaal Park Zuid-Kennemerland en in de Waterleiding duinen: “de Waterleiding duinen heeft minder verschillende plantjes en is veel meer kaalgevreten en ook meer een waterwingebied. Het Nationaal Park is heel divers en dat trekt mij juist erg aan. Soms bezoek ik ook de buitenplaatsen zoals Elswout en Duin en Kruidberg.”

Weids uitzicht

Het is duidelijk, Astrid weet haar weg goed te vinden in de natuur van Zuid-Kennemerland. Maar haar lievelingsplek is toch wel het duin bij duinmeer ’t Wed: “Je kunt hier 360 graden rond kijken en het is ook leuk bij avondexcursies. Dan zien je goed de contouren van de omliggende gebieden. De duinen zijn mooi hoog en geven een fijn weids uitzicht. Ook in de bergen heb ik altijd dat gevoel dat ik helemaal naar de top wil om van het uitzicht te genieten. Ver kijken en weidse uitzichten spreken mij enorm aan. Er zijn boven in de duinen ook minder mensen, daar ervaar je ook meer rust dan beneden bij 't Wed. Rust en de natuur zijn een goede tegenhanger van mijn werk.  Ik doe veel computerwerk, lekker naar buiten gaan en van de mooie natuur genieten, geeft mij rust. Dan ga ik niet tussen alle mensen liggen bij het duinmeer, ik ben geen ‘echte’ zonaanbidder. Eigenlijk vind ik alles leuk in Nationaal Park Zuid-Kennemerland. Je begint in het bos, dan loop je vervolgens naar het water. Op een relatief klein stukje vind je veel verschillende landschappen. Er groeien in het hier veel verschillende bomen, planten, dieren en natuurlijk ook paddenstoelen.”

Volle maanwandeling  

Natuurlijk heeft Astrid vele mooie herinneringen in en aan het nationaal park, maar eentje steekt er met kop en schouders boven uit: “Op een koude winternacht in december was er een hele bijzonder volle maan. Het had de hele dag geregend en daarna ging het vervolgens vriezen. Ik voelde ook echt dat het zand bevroren was en dat het knarste onder mijn voeten. Het was uiteindelijk helemaal helder geworden met een prachtige volle maan. De verschillende heuvelcontouren waren zichtbaar met de mist die daar tussenin hing en de regen die langzaam optrok. Dat is gewoon genieten, echt een stukje geluksgevoel om daar te mogen zijn.  Daar doe je het voor!. Naast dat het heel bijzonder is om de duinen in het donker te ervaren, is het ook echt een extraatje om daar te mogen zijn, want het Nationaal Park is normaliter na zonsondergang gesloten voor bezoekers.   

Doorgeven aan andere generaties  

Het liefst geeft Astrid aan volgende generaties door hoe mooi de natuur is en wat de natuur allemaal te bieden heeft: “Dat zijn we nu helemaal kwijt. Juist in de vroege ochtend tijdens een stilte wandeling en de avondbeleving en er niet alleen doorheen denderen. We proberen mensen bewust te maken wat er allemaal voor bijzonders te vinden is in de natuur. Het liefst zet ik in op zowel feitelijke als gevoelsmatige beleving, laat ik de mensen hun zintuigen gebruiken tijdens een ochtend- en avondexcursie. Je kunt er veel bij vertellen, dat het niet zomaar een berk is en dat je bijvoorbeeld de sapstroom kunt horen in de lente. Door middel van kennis en beleving streef ik naar bewustwording.

Toekomstdroom  

Zeker nu de natuur zo hard terug loopt is het in stand houden van het bestaande al ambitieus vindt Astrid: “Eigenlijk zou de natuur meer de ruimte moeten krijgen in de regio. De diversiteit en de biodiversiteit zou nog uitgebreider mogen worden. De stikstofexcursie van Boswachter Sven maakt dat goed duidelijk. Nu valt het nog mee met uitheemse soorten die voor overwoekering zorgen, maar uiteindelijk gaat de biodiversiteit en inheemse beplanting hier wel onder lijden. De huidige soortenrijkdom moet in stand worden gehouden.”

Het valt Astrid op dat het erg druk is in het gebied: “Ik denk dat spreiding van bezoekers belangrijk is, zodat populaire gebieden in het Nationaal Park Zuid-Kennemerland niet bedolven worden door bezoekers. Tijdens coronapandemie is Buitenplaats Elswout gesloten, omdat mensen op de kwetsbare moshellingen gingen zitten voor een picknick. Er mag wat mij betreft meer bewustwording en waardering komen voor de bijzondere en kwetsbare natuur, zodat men het Nationaal Park niet alleen als gebruiksvoorwerp beschouwt.”